در سینه ات نهنگی می تپد

این که مدام به سینه ات می کوبد قلب نیست؛مهی کوچکی است که دارد قلب می شود. ماهی کوچکی که طعمِ تُنگ آزارش می دهد و بوی دریا هوایی اش کرده است.
قلب ها همه نهنگانند در اشتیاق اقیانوس. اما کیست که باور کند در سینه اش نهنگی می تپد!؟آدم ها ماهی ها را در تُنگ دوست دارند و قلب ها را در سینه. اما ماهی وقتی در دریا شناور شد ماهی است و قلب وقتی در خدا غوطه خورد،قلب است.
هیچ کس نمی تواند نهنگی را در تُنگی نگه دارد؛ تو چطور می خواهی قلبت را در سینه نگه داری؟و چه دردناک است وقتی نهنگی مچاله می شود و وقتی قلب خلاصه می شود و آدم قانع
این ماهی کوچک ، اما بزرگ خواهد شد واین تُنگ،تَنگ خواهد شد و این آب ته خواهد کشید

عرفان نظرآهاری

پ.ن : امیدوارم که همیشه این طور باشه