تا حالا خیال می کردم فقط خودم گیر تمیزی کفش و لباسم!آقا این خواهر من،با تاید که کفشُ می شوره!پاک کن میاره بقیه لک هاشو هم با پاکن پاک می کنه!میگه بعضیاش با تاید نمی ره!فک کن!باید کاراشُ تو تاریخ ثبت کنن
=)))))))))

Islam in my veins

this is itحداقل واسه خودم متاسفم که تا حالا به آدمی مثل مایکل جکسون تا قبل از این که فیلم شو ببینم فک نکرده بودم و الان خیلی دیره!و واقعا دوسش دارم!فک کنم تنها آدمی باشه از قلبم واسه مرگش گریه کردم!چون تا حالا واسه مرگ کسی گریه نکرده بودم!واسه اطرافیانش گریه کرده بودم نه خودش!به نظرم ما باید از یه همچین آدمی یاد بگیریم!آهنگاشو هم خیلی دوست دارم!
عاشق این آهنگم!6روز قبل از مرگش خونده بود واسه آخرین کنسرتش!

خدا قلبم شکست!!!دلم از آدم های این دنیا سیره!دلش می خواد از تنهایی بمیره!!!
چرا!؟

من نمی دونم چرا هر وقت خیلی خوشحالم باید حتما خدا بزنه تو سرم حالمُ ته اون روز یه جور بگیره!یه بار نشد ما خوشحال باشیم کلِ یه روز!همیشه انگار باید حواسم باشه زیادی ذوق نکنم!!!انگار خدا میگه زیادی خوشحالی نکن رو دل می کنی!!!

این روزا همش خوابیم!

بی خیاله امتحانا!

:D

من و تو حق مطلب را ادا نکرده ایم.
ترس من از حضور مبهم کبوترهاست که بر سوراخهای بی پرده ی فاحشه خانه ها تخم قداست می گذارند
و تو از خدایی می گویی که همه جا هست.
آری،حتی در فاحشه خانه ی سرد و سفید ما که پر از دخترکان دست نخورده ی قلم به دستی است که هوش از سر قدیسان دعا بر لب تبار تو برده اند.
تک تک کلمات بی پیرایه ی ما جمله به جمله حرفهای دل شما قرآن به دستان کعبه پرست عرب پرور است.
و عشقبازی های نیمه جویده ی واژه هامان چشمان تشنه و دریده تان را کور می کند.
و تیغ کندی که سرتان را با آن می بُریم ذره ذره به اوج می رساندتان که نماز مغرب و عشا را لحظه لحظه می فروشید به چشمهای نارس کلاغهای باکره ی ولگرد ،به هوس خودارضایی بعد از آن.
حتی خدا هم از خلوص کلمات ما برهنه می شود و سجده می کند هرزگی ذهنهای ملتهبمان را.
اینجا حتی گربه های زیر پنجره ی اتاق من هم جنده خانه باز کرده اند برای گربه کورهای ولگرد خیابانهای بالای شهر و سروصدای هرزگیشان که شب و روز نمی شناسد،جای داغ مُهر پیشانی های شما را به شعرهایم الهام می کند.
تو برو فکر خودت باش.
خدای ما عاشق هرزنوشته های وقیح دختران بدش است و موهای پریشانمان از نوازشهای عاشقانه اش در آخر هر سطر شهوانی و هر بیان هرزه، مست است.
آهای تویی که صلوات می فرستی و فوت می کنی به برهنگی های محبوس در الفاظمان،
هی تویی که زیرچشمی ، بی شرمی ِ کلمات را می بلعی و با فکر هم آغوشی مترسکهای کاغذی و کلاغهای پوشالی تسبیح می گردانی و راست شدگی های شهوتت را قورت می دهی،
آهای تویی که تف می کنی بر وقاحت مناجات و مقدسات من و عشقبازی قلم و دستهای ماتِمان،
تو برو فکر خودت باش.
خدای ما چشمهای لوچ مهربانش را از ما دریغ نمی کند.
خدای ما مغفرت و عذابش را با دانه های کذایی تسبیح تو وزن نمی کند.
خدای ما بزرگیش را به چهار رکعت نماز شهوت به نیت بی آبرویی نمی فروشد.
خدای ما بوسه های رحمت و رستگاریش را که برای تو وعده می دهد،به ما پیشکش می کند در انتهای هربار عشقبازی کاغذ و قلم هامان.
و ما عاشقانه صورت جذامی خدای زیبارویمان را می بوسیم در سطر سطر هرزه نویسی ها و کوچه گردی هامان.
و در آخر این تویی که دنیا وآخرتت رامی فروشی به جسارت دیدگان پسرک نیمه بالغ همسایه به هوای آبهای توبه و غسلهای جمعه ات.
وگرنه ما پاک زاده شدیم و پاک زیسته ایم و پاک میمیریم در حالیکه تو هر روز ذهنت را آب می کشی از هجوم واژه های عریان و الفبای باکرگی.
نه.ما حق مطلب را ادا نکرده ایم دختران بد.

[+]اعتراف نامه دختران بد

ای ساربان کجا می روی!؟

تو اکنون ز عشقم گریزانی

غمم را ز چشمم نمی خوانی

از این غم چه حالم نمی دانی

پس ازتو نمونم برای خدا

تو مرگ دلم را ببین و برو

چو طوفان سختی ز شاخه غم

گل هستی ام را بچین و برو

که هستم من آن تک درختی

که در پای طوفان نشسته

همه شاخه های وجودش

ز خشم طبیعت شکسته

.

.

.

نمی دونم چرا انگار این طوری شده که همیشه اونی رو که دوسِش داری قسمت تو نیست، اونی هم که تو رو دوس داره انگار تو قسمتش نیستی یا تا وقتی هس نمی بینیش!!!

شایدم من سنگ شدم!!!!