Thursday, April 30, 2009

درباره خویشتن خویش اندیشیدن،وحشتناک است
اما این تنها راه صمیمانه کار است
اندیشیدن درباره خویشتن خویشم بدانگونه که هستم،
اندیشیدن به جنبه های زشتم
اندیشیدن به جنبه های زیبایم
ودر شگفت شدن از آن ها.
چه آغازی می تواند محکم تر و استوار تر از این باشد؟
از چه چیزی می توانم رشد خود را آغاز کنم
جز از خویشتن خویشم؟

جبران خلیل جبران

Tuesday, April 28, 2009


کلا حوصله آدما رو ندارم!جز یکی دونفرو!همه انگار می خوان از آدم استفاده کنن!خیلی حس بدیه که هر چن وقت یه بار حالت از همه به هم بخوره!